System waluty złotej
Encyklopedia PWN
ekon. jedna z podstawowych kategorii ekonomicznych, która wyłoniła się w rezultacie rozwoju społecznego podziału pracy oraz odejścia od gospodarki naturalnej i barteru.
parytet
ekon. równowartość, stosunek wymiany między 2 walutami lub stosunek wymiany wewnętrznej waluty do innych nośników wartości, np. złota, innych walut, specjalnych praw ciągnienia, określany przez władze walutowe;
[łac. paritas ‘równość’],
banki
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
al pari
ekon. zgodność rynkowego kursu: papierów wartościowych z ich wartością nominalną oraz w systemie waluty złotej — pieniędzy zagranicznych z ich wartością nominalną, czyli z parytetem złota danej waluty;
[wł.],
